«Կոնքազդրային հոդի» էնդոպրոթեզավորում թեմայով Գյումրու օրթոպեդիկ դպրոցի հերթական սեմինարը

Ապրիլի 21-ին և 22-ին Գյումրիում կայացավ «Կոնքազդրային հոդի էնդոպրոթեզավորում» անվանումը կրող գիտագործնական սեմինարը, որի կազմակերպիչներն էին՝ «Գյումրու օրթոպեդիկ դպրոց»-ը և «Իթերնալ նեյշն ֆաունդեյշն» (Հավերժական ազգ) բարեգործական հիմնադրամը:

Գյումրու «Oրթոպեդիկ դպրոց»-ը հիմնադրվել է 2019 թ., որի հիմնական նպատակն է եղել բաձրացնել հայ բժիշկների կրթական մակարդակը, և նրանց համար հարսանելի դարձնել առաջատար երկրերում կիրառվող արդի տեսական և գործնական նորամուծությունները: Դպրոցն իր գործունեության ընթացքում կազմակերպել է մի շարք սեմինարներ ինչպիսիք են՝ «Ծնկան հոդի էնդոպրոթեզավորում»  և «Ազդրոսկրի կոտրվածքների բուժման ժամանակակից մեթոդները» խորագրով էր  գիտագործնական սեմինարները:

Գյումրու «Օրթոպեդիկ դպրոց»-ի հիմնադիր ու «Ինթերնալ Նեյշն Ֆաունդեյշն Արմենիա» բարեգործական հիմնադրամի հոգաբարձուների խորհրդի անդամ Նորայր Զախարյանը և «Ինթերնալ Նեյշն Ֆաունդեյշն Արմենիա» բարեգործական հիմնադրամի հոգաբարձուների խորհրդի նախագահ Արմեն Հակոբջանյանը 2021թվականից սկսեցին համատեղ գործունեությամբ սեմինարների շարք իրականացնել: Առաջին համատեղ սեմինարը կրում էր «Սրունքթաթային հոդ և ոտնաթաթ», իսկ երկրորդը՝ «Դաստակի վիրաբույժություն» խորագրերը: Այս տարի ծրագրվել է համատեղ իրականացնել ևս հինգ սեմինար:

Գյումրու «Օրթոպեդիկ դպրոց»-ի յուրաքանչյուր սեմինար ներառում է գործնական բաղադրիչ, քանի որ կարևորվում է բժիշկների գործնական հմտությունների ձեռքբերումն ու զարգացումը: Սեմինարին ներկա էին հայտնի էնդոպրոթեզավորման ընկերություններ՝ իրենց գործիքակազմով: Դպրոցը ստեղծում է հարթակ, որտեղ մասնագետները կարողանում են քննարկել վիրահատությունների ընթացքում ունեցած դժվարությունները, պարզել ու գտնել լավագույն լուծումները:

Բժիշկների ոգևորությունը մեծ էր: Գրանցումն սկսելու առաջին րոպեներերից բոլոր տեղերը զբաղված էին. պատճառը նաև ընտրված թեմաների արդիականությունն էր: Օրթոպեդիկ դպրոցի և հիմնադրամի համագործակցությունը շարունակվելու է՝ մինչև դպրոցը միջազգային համբավ ձեռք բերի, ինչը հնարավոր է, քանի որ առկա դասախոսական կազմում ընդգրկված են հեղինակավոր մասնագետներ:

Սեմինարի շրջանակներում զրուցեցինք  Դպրոցի հիմնադիրների և մասնակիցների հետ:

Զախարյան Նորայր Հրայրի, բ.գ.թ., Մոսկվա քաղաքի Արևմտյան օկրուգի գլխավոր վնասվածքաբան

-  Ինչպե՞ս ծրագրվեց օրթոպեդիկ դպրոցի ստեղծումը և ինչո՞ւ Գյումրիում:

Գյումրին համարում ենք մեր երկրորդ մայրաքաղաքը, որը երկրաշարժից շատ է տուժել: Սխալ եմ համարում նաև, որ տարբեր ոլորտների հիմնական կենտրոնները Երևանում են: Որոշեցինք «Օրթոպեդիկ դպրոց»-ը բացել այստեղ և մասնագետներին այստեղ հրավիրել:

Արդեն երրորդ տարին է, որ այս կուրսերն իրականացնում ենք, և գնալով բարձրանում է պահանջարկը: Պետք է այնպիսի որակ ցուցաբերել, որ այլ երկրներից գերադասեն ոչ թե Եվրոպա գնալ, այլ շատ ավելի մատչելի գնով մեզ մոտ գալ:

-  Խոսենք թիմի մասին:

Ես, բժիշկ Կարապետյանը, Ավագյանը սկսեցինք գործունեությունը, իսկ պատերազմից հետո ստեղծեցինք «Ինթերնալ նեյշն ֆաունդեյշն Արմենիա» բարեգործական հիմնադրամը, որը դարձավ մեզ միշտ օգնող լրացուցիչ հարթակ: Բայց միևնույն է, մենք ձգտում ենք, որ կուրսերը լինեն ինքնաբավ:

-  Ինչո՞վ եք առաջնորդվում սեմինարի թեմաների ընտրության ժամանակ:

Այսօր կարևոր թեմա է կոնքազդրային հոդի էնդոպրոթեզավորումը, որն այս տարվա 7 կուրսերից մեկն է: Մեկ ամսից կմեկնարկի «Թարախային վիրաբուժություն» օրթոպեդիկ կուրսը, հետո՝ ծնկան վիրաբուժություն և այլն: Այս օրերին կմեկնարկի քույրերի կուրսը: Մենք մեծ կարևորություն ենք տալիս վիրահատական քույրերի պատրաստմանը, քանի որ մեր գործիքները բարդ են և դրանցից օգտվելու համար լուրջ գիտելիքների պաշար է պետք:

Կարապետյան Ջոն Խաչատուրի, Գյումրի բժշկական կենտրոնի վնասվածքաբան, Օրթոպեդիկ դպրոցի համահիմնադիր, տնօրեն

-  Ինչպե՞ս հղացավ Օրթոպեդիկ դպրոց ստեղծելու գաղափարը:

Գաղափարի հիմնական հեղինակը Մոսկվայից մեր ընկերն է՝ հայտնի օրթոպեդներից հայազգի Նորայր Զախարյանը, ով որոշեց Հայաստանում կազմակերպել շարունակական բնույթ կրող գիտաժողովներ: Առաջին գիտաժողովը 2019-ին էր, որը մեծ ոգևորություն առաջացրեց, և շարունակական բնույթ ունեցավ: Իհարկե, խնդիրներ ունեցանք` պատերազմի պատճառով, բայց գործընթացը շարունակվում է: Ունենք հետագա  զարգացումների մեծ ծրագրեր:

 
- Դպրոցի ձեռքբերումները...

Ձեռքբերումներից առաջնայինը մասնագիտական առաջընթացն է, ամբողջ Հայաստանում մեր բժիշկներին` ժամանակակից մեթոդներին, աշխարհում ընթացող փոփոխություններին իրազեկելը, և դրանց հնարավորին կիրառումը Հայաստանում:

-  Ի՞նչ խորհուրդ կտաք մեր ընթերցող բժիշկներին:

Կազմակերպիչներին մաղթում եմ նման գիտաժողովներ կազմակերպելու ոգևորություն և համարձակություն, ավագ ընկերներին, փորձառու մասնագետներին՝ այս դասընթացներով ասպարեզ մտնող նոր սերնդին կրթելու կամք, երկրին, աշխարհին՝ խաղաղություն, իսկ մեզ՝ որ միջոցառումներ կազմակերպելու դժվարություն չունենանք:

Դանիլյակ Վլադիմիր Վիկտորի, բ.գ.թ., Վերջույթների հոդերի էնդոպրոթեզավորման ՌԴ տարածաշրջանային կենտրոնի ղեկավար

-  Առաջին անգա՞մ եք Հայաստանում:

Ոչ: Հայաստանում առաջին անգամ եղել եմ 1984 թվականին: Այստեղ հրաշալի ընկերներ ունեմ և նրանցից մեկը պրոֆեսոր Կարապետյանն է, ով հիմա աշխատում է Մոսկվայում: 1984-ին նա, իր մայրը և մեծ եղբայրն ինձ ծանոթացրին Հայաստանի հետ:

Ես ինձ համար պարզեցի, թե որքան հրաշալի, գեղեցիկ, հիանալի մարդկանցով, ռուսական մշակույթից էլ շատ հին մշակույթով  երկիր է Հայաստանը: Շրջել եմ ամբողջ Հայաստանով, եղել եմ Սևանում, Զվարթնոցում, Խոր Վիրապում, Գառնիում, Գեղարդում: Երկրորդ անգամ Հայաստան եկա ընկերոջս հարսանիքին, տեսա իսկական հայկական հարսանիք: Այնուհետև Հայաստան եմ եկել երկրաշարժից անմիջապես հետո: Սպիտակում մեր խմբով օգնում էինք վիրավորներին: Մեր հայ գործընկերներին դժվար էր միայնակ աշխատել այդ ծանր պահին...

Դրանից հետո ևս երկու անգամ այցելել եմ Հայաստան, բայց ամենաջերմ հիշողություններս կապված են իմ առաջին այցի հետ:

-  Հետագա համագործակցության եզրեր կա՞ն հայ մասնագետների հետ:

Իհարկե, ապագայում պլանավորվում է համագործակցություն. հայ գործընկերների այցը մեր կլինիկա՝ բժիշկների ուսուցման համար, մենք պատրաստ ենք փոխանցել մեր փորձը:

-  Թեմայի վերաբերյալ՝ Ձեր ասելիքն ընթերցողներին:

Որպես մասնագետ կարծում եմ, որ էնդոպրոթեզավորումը կզարգանա մեծ տեմպերով, եթե այդ խնդրին մեծ ուշադրություն դարձնի պետությունը, անհրաժեշտ է պետական հոգածություն, ֆինանսավորում և մոտեցում: Այդ դեպքում այս վիրահատությունը կարող է իրականացվել բոլոր կարիք ունեցողներին՝ մեկ տարվա ընթացքում:

-  Ձեր գյուտերից որո՞վ կցանկանայիք կիսվել:

90-ականներին մենք այնքան միամիտ էինք, որ կարծում էինք, թե կարող ենք սեփական էնդոպրոթեզներ ստեղծել: Իմ հեղինակությամբ չորս նյութ, երկու պատենտ դրանց են նվիրված: Բայց, բնականաբար, դրանք ոչ-ոք այսօր չի օգտագործում, իսկ 2000-ականներից մենք դադարեցինք հայտնագործել և սկսեցինք պարզապես բուժել:

Մարտիրոսյան Կարեն Վահրամի, «Սլավմեդ» բժշկական կենտրոնի օրթոպեդիայի և սպորտային վնասվածքների բաժանմունքի վարիչ

-  Ինչպե՞ս կգնահատեք սեմինարի նշանակությունը մեր մասնագետների համար:

Ծրագիրն ունի կրթական նպատակ, ուղղված է այն բանին, որ հայ մասնագետները հնարավորություն ունենան ստանալ աշխարհում առկա տեղեկատվությունը: Ճիշտ է, կա համացանց, բայց շփումն այլ երկրների առաջատար մասնագետների հետ, որոնք շատ ավելի մեծ ծավալներ են տեսնում, շատ ավելի ժամանակակից մեթոդների, սարքերի գիտակ են, անկասկած, բարձրացնում է տեղացի բժիշկների մակարդակը և հնարավորություն է տալիս մշտական ուսումնական գործընթաց ստեղծել:

-  Ի՞նչ թեմաներ կառանձնացնեք:

Գրեթե բոլոր դասախոսություններն անհրաժեշտ են, որից և՛ երիտասարդ, և՛ փորձառու բժիշկները կարող են ինչ-որ բան քաղել, ավելացնել իմացության պաշարը:

Կոնքազդրային հոդի էնդոպրոթեզավորումը գնալով դառնում է ավելի հաճախ կիրառվող, այսինքն, պահանջարկը մեծանում է, քանի որ բնակչությունը ծերանում է, և խնդիրը շատերի մոտ է արտահայտվում: Ներկայացվող մեթոդները, պրակտիկ գործողությունները հնարավորություն են տալիս առավել արդյունավետ կատարել բուժօգնությունը: Հարյուրավոր նման գործողություններ իրականացրած մասնագետն այստեղ մուլյաժների վրա կատարում և բացատրում է փոքրիկ մանրամասներն անգամ:

-«Օրթոպեդիկ դպրոց»-ի կարևորությունը...

«Օրթոպեդիկ դպրոց»-ն իրականում գիտաժողովների շարք է: Դպրոց բառը ներառում է «ուսում» հասկացությունը, իսկ այն չի կարող լինել միանվագ, այլ շարունակական բնույթ է կրում: Երբ մասնագետը որոշեց, որ այլևս պետք է չսովորի, նա որպես մասնագետ դադարում է գոյություն ունենալ:

Դպրոցը մասնագիտության աստիճանի բարձրացում է և շատ կարևոր է: Հուսով եմ, որ այս սերմերը կտան իրենց արդյունքը շատ մոտ ապագայում: Մենք արդեն 2-3 տարվա մեջ տեսնում ենք մակարդակի լուրջ բարձրացում նաև երիտասարդների մոտ:

Հարցեր, պատասխաններ, մեկնաբանություններ